Strach

Śmierć nadchodzi szybko w moich snach.
Gdy zasypiam szybko, kiedy zapadł zmrok,
Jedyne uczucie które budzi mnie to strach.
Budzą mnie wstrząsy, budzi mnie też szok.

Nie chcę Twojej krzywdy, nie chcę krzywdzić was
Nie potrafię żyć inaczej, chociaż bardzo chcę
W opozycji do pospolitości, w opozycji do szarych mas
Blednę coraz bardziej aby popaść w nagły sen

I umrzeć.

Zbaw mnie od złego.
Uwolnij moją duszę
Nie żałuje niczego
Choć wiem że żałować muszę.

I muszę umrzeć.

I zginę tak jak co dzień w moich snach
Serce eksploduje, krew przysłoni twarz.
Powrócę jednak szybko w nowej formie
Jako Twój sen spokojny o mnie.

I przestanę się już bać.

Ambiwalencja uczuć

Czasem gdy oglądam fotografie z Twej studniówki
Amplituda uczuć to wzrasta to spada i zamiera
Nie znoszę myśli że przed mną też ktoś był
I Ty byłaś przy nim taka piękna

Gdy patrzę na dziewczynę około osiemnastoletnią
O fali włosów blond, o oczach w dwóch kolorach
To w chwili właśnie tej wspomnienia wszystkie bledną
I dusza moja cierpi, wydaje się być chora

Dziś piękna jesteś mniej lecz reszta pozostała
Dziś już rozumiem wszystko dużo lepiej
Zachwycasz co dzień nie tylko pięknem ciała
Żałuje tylko że nie znałem Ciebie wcześniej.